Początki Krynicy

Miejscowość ta istniała już przed 1547 r. Jednak prawdziwy rozkwit nastąpił w momencie odkrycia leczniczych wartości źródeł mineralnych. Miało to miejsce w XVII wieku. Kolejne ważne kroki to zasługa Józefa Dietla – profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, uznawanego za ojca polskiej balneologii. Zarówno on jak i jego następcy, przyczynili sie do rozwoju zaplecza technicznego uzdrowiska. To jemu zawdzięczamy powstanie takich obiektów jak Stare Łazienki Mineralne, Dom Zdrojowy oraz drewniana Pijalnia Główna z Deptakiem. W 1876 r. wybudowano linię kolejową do Muszyny, a w 1911 r. przedłużono do Krynicy, co niewątpliwie również przyczyniło się do rozwoju uzdrowiska.

Sławni w Krynicy

W różnych okresach rozbudowy uzdrowiska na jego terenie przebywały znakomitości polskiej literatury i nauki. Bywali tu min. A. Fredro, M. Konopnicka, A. Asnyk, J. Matejko, A. Grottger, H. Sienkiewicz, J. I. Kraszewski, L. Solski, H. Modrzejewska, W. Reymont, J. Tuwim, K. I. Gałczyński, K.Makuszyński oraz Jan Kiepura.

Okres wojen i powojenny

Po pierwszej wojnie światowej uzdrowisko przejęły polskie władze. Powstało wtedy wiele nowych obiektów (Nowe Łazienki Mineralne, pensjonat Lwigród), a pozostałe odrestaurowano. Wtedy też Krynica stała się polską ojczyzną sportów zimowych. w 1927 r. zbudowano w Krynicy stadion hokejowy, tor saneczkowy i skocznię narciarską, a w 1937 r. kolej linową na Górę Parkową. Zorganizowano tu Mistrzostwa Europy w saneczkarstwie i Mistrzostwa Świata w hokeju na lodzie. Dane z 1938 roku mówią, że na wczasy do Krynicy przyjechało 40 tysięcy osób!

Kolejna wojna przerwała jednak rozwój uzdrowiska. Po jej zakończeniu, podobnie jak wcześniej, przystąpiono do jego rozbudowy. W latach siedemdziesiątych nastąpiło scalenie bazy leczniczej z hotelową, co spowodowało wprowadzenie silnych rygorów, a tym samym doprowadziło do podupadania infrastruktury towarzyszącej, czyli: obiektów sportowych, turystycznych, rekreacyjnych, rozrywkowych i gastronomicznych.

W 1989 r. dokonano oceny sytuacji uzdrowiska pod względem ekonomicznym, organizacyjnym, ekologicznym, komunalnym, rekreacyjnym, sportowym oraz w zakresie bazy leczniczej. Wyniki wypadły tragicznie. Samorządom powoływanym od 1990 r. przyszło realizować bardzo trudny program odbudowy uzdrowiska. Jego głównym celem było przekształcenie Krynicy w nowoczesne uzdrowisko z bogatą ofertą leczniczą, rekreacyjną, turystyczną i sportową.

W rezultacie Krynica spełnia obecnie wszystkie wymogi w zakresie ochrony środowiska. Kuracjusze znajdą w Krynicy nie tylko znakomite wody mineralne i lecznicze, czyste powietrze i obiekty o wysokim standardzie, lecz także przepiękną scenerię Beskidu Sądeckiego.